روانشناسی و خلاقیت را تعریف کنید
خلاقیت چیست؟ چرا برخی افراد بی خانمان می شوند؟ تعصب و تبعیض چیست؟ آگاهی چیست؟ حوزه روانشناسی سوالاتی از این قبیل را بررسی می کند. روانشناسی به مطالعه علمی ذهن و رفتار اشاره دارد. روانشناسان از روش علمی برای کسب دانش استفاده می کنند. برای به کارگیری روش علمی ، یک محقق با س aboutال در مورد چگونگی یا علت اتفاقی ، توضیحی آزمایشی ، به نام فرضیه ، برای توضیح این پدیده ارائه می دهد. یک فرضیه باید در چارچوب یک نظریه علمی ، که یک توضیح گسترده یا گروهی از توضیحات برای برخی از جنبه های جهان طبیعی است که به طور مداوم با شواهد در طول زمان پشتیبانی می شود ، متناسب باشد. یک نظریه بهترین درک ما از آن بخش از جهان طبیعی است. سپس محقق مشاهداتی را انجام می دهد یا آزمایشی را برای بررسی اعتبار فرضیه انجام می دهد. این نتایج سپس منتشر شده یا در کنفرانس های تحقیقاتی ارائه می شود تا دیگران بتوانند نتایج را تکرار کرده یا بر اساس آنها کار کنند.
مجسمه مرد بالدار در آغوش گرفتن یک زن
شکل 1. مجسمه آنتونیو کانوا اروس و روان را به تصویر می کشد. روان ، به معنای روح ، نشان دهنده پیروزی روح انسان بر زندگی است - زیرا روان یک زن فانی بود که مجموعه ای از کارهای غیرممکن را برای پیوستن به عشق خود (پسر آفرودیت ، اروس) انجام داد و خود الهه شد.
دانشمندان آنچه را که قابل درک و اندازه گیری است آزمایش می کنند. به عنوان مثال ، فرضیه ای که پرنده به دلیل خوشحالی می خواند ، فرضیه ای نیست که بتوان آن را آزمایش کرد ، زیرا ما راهی برای اندازه گیری شادی یک پرنده نداریم. ما باید سوالات متفاوت بپرسیم ، شاید در مورد وضعیت مغزی پرنده ، زیرا می توان آن را اندازه گیری کرد. با این حال ، ما می توانیم از افراد بپرسیم که آیا آنها می خوانند زیرا آنها خوشحال هستند زیرا می توانند به ما بگویند. بنابراین ، علم روانشناسی بر اساس داده های قابل اندازه گیری تجربی است.
به طور کلی ، علم فقط با ماده و انرژی سروکار دارد ، یعنی آن چیزهایی که قابل اندازه گیری هستند و نمی تواند به ارزشها و اخلاق برسد. این یکی از دلایلی است که باعث می شود درک علمی ما از ذهن بسیار محدود باشد ، زیرا افکار ، حداقل همانطور که ما آنها را تجربه می کنیم ، نه ماده هستند و نه انرژی. روش علمی نیز شکلی از تجربه گرایی است. یک روش تجربی برای به دست آوردن دانش ، روش مشاهده ، از جمله آزمایش است و نه روشی که فقط بر اساس اشکال استدلال منطقی یا مقامات قبلی باشد.
در اواخر دهه 1800 بود که روانشناسی به عنوان رشته دانشگاهی خود پذیرفته شد. قبل از این زمان ، کارکردهای ذهن تحت حمایت فلسفه در نظر گرفته می شد. با توجه به اینکه هر رفتاری در ریشه خود بیولوژیکی است ، برخی از زمینه های روانشناسی جنبه های یک علم طبیعی مانند زیست شناسی را به خود می گیرند. هیچ ارگانیسم بیولوژیکی منزوی وجود ندارد و رفتار ما تحت تأثیر تعاملات ما با دیگران است. بنابراین ، روانشناسی نیز یک علم اجتماعی است.
برای کسب اطلاعات بیشتربا ما در تماس باشید.